ارزیابی عملکرد

عدم هماهنگي و فقدان انعطاف­ پذيري لازم در عصر رشد تکنولوژي و بازاررقابتي قوي،عقب­افتادگي و چه بسا ورشکستگي سازمان­ها را فراهم مي ­آورد. در راستاي تطابق با نيازها، تحليل شرايط به ‌منظور افزايش اطلاعات مورد نياز سياست­گذاران اثر بسيار مهمي در آگاهي وانتخاب راه ­هاي مناسب براي دستيابي به اهداف دارد. همچنين بهبود دائمي و پيوسته سازمان، وابسته به توانايي سازمان در ارزيابي و اندازه­ گيري عملکرد فرآيندهاي کليدي سازمان مي­باشد. سازمان­ها اهميت ارزيابي با ثبات و بدون تناقض را تشخيص داده و لذا سيستم­هاي ارزيابي عملکرد متنوعي را در طي ساليان اخیر مورد استفاده قرارداده ­اند.

نظام جبران خدمت

امروزه نگاه ابزاري به انسان و استفاده از سبك‌هاي سنتي مديريت جاي خود را به سبك‌هاي نوين هدايت، رهبري، توانمندي، ارزيابي و همكاري كاركنان داده و منابع انساني را بعنوان با ازرش‌ترين سرمايه سازماني رقم زده است. بطور كلي يكي از حوزه‌هاي تخصصي و موثر در كيفيت نيروي انساني در سازمان، موضوع جبران خدمات كاركنان استكه به وضعيت نظام پرداخت مالي، غيرمالي و جبران خدمات كاركنان در قالب ارضاي نيازهاي درون شغلي و برون شغلي مي پردازد.